นอนฝันไป ได้มีเธอในหัวใจ ลอยล่องไป ในฝันที่แสนดี
ยามค่ำคืน คือเวลาที่ฉันมี เธอแสนดี อยู่ตรงนี้คอยห่วงหา
แต่ทุกเช้า พอตื่นทุกครั้ง ก็เจ็บทุกครั้ง ที่ลืมตา (ที่ลืมตา)
ความเป็นจริงที่กลับมา มันตอกย้ำว่าเธอลาจากไปแล้ว
ตื่นมาช้ำทุกๆเช้า เจ็บอย่างนี้ทุกๆเช้า
ตื่นมาพบความว่างเปล่า ในหัวใจ
มันเหมือนดั่งดวงตะวัน พรากเอาเธอไปจนไกล
ต้องปวดใจไปอย่างนั้น ช้ำทุกๆวันอย่างนี้
รอทุกวัน ให้อีกวันมันพ้นไป นอนเมื่อไร ใในฝันคงพบเธอ
ความเสียใจ ไม่ตื่นมาคงไม่เจอ ยังพบเธอ หากตะวันไม่กลับมา
แต่ทุกเช้า พอตื่นทุกครั้ง ก็เจ็บทุกครั้ง ที่ลืมตา (ที่ลืมตา)
ความเป็นจริงที่กลับมา มันตอกย้ำว่าเธอลาจากไปแล้ว
ตื่นมาช้ำทุกๆเช้า เจ็บอย่างนี้ทุกๆเช้า
ตื่นมาพบความว่างเปล่า ในหัวใจ
มันเหมือนดั่งดวงตะวัน พรากเอาเธอไปจนไกล
ต้องปวดใจไปอย่างนั้น ช้ำทุกๆวันอย่างนี้
ตื่นมาช้ำทุกๆเช้า เจ็บอย่างนี้ทุกๆเช้า
ตื่นมาพบความว่างเปล่า ในหัวใจ
มันเหมือนดั่งดวงตะวัน พรากเอาเธอไปจนไกล
ต้องปวดใจไปอย่างนั้น ช้ำทุกๆวันอย่างนี้